Metodyka „ SFUMATO – Spływające czytanie“ przytacza problematykę bardzo skomplikowaną; jednakże osoby, które absolwują ten kurs mogą w swojej praktyce pedagogicznej aplikować wszystkie podstawowe informacje, metody i instrukcje w taki sposób, by u dzieci nie pojawiały się niestosowne nawyki, jak temu było do tej pory w przypadku każdej metodyki (zawsze liczono się z błędami!!!)

„Każde dziecko ma prawo nauczyć się czytać płynnie i ze zrozumieniem. Każde dziecko może nauczyć się czytać płynnie, istnieje bowiem metodyka, która umożliwi to każdemu dziecku.“ (czerwiec 2005 r.)

Czytanie ze zrozumieniem skryte jest w szybkości opracowywania przez centralny układ nerwowy. Do tej pory żadna metodyka nie umożliwiła dziecku wybrać swoje własne tempo nauki czytania.

Metodyka „Sfumato“ zaliczana jest do dziedziny myślenia inkluzywnego (wychowanie i kształcenie inkluzywne), tzn., że obejmuje indywidualne podejście i uwzględnianie różnic i szczególności wiekowych. Dziecko jest uważne, skoncentrowane i aktywne jednocześnie!

Przy nauce za pomocą techniki czytania Spływającego nie występuje zjawisko tzw. podwójnego czytania, dziecko czyta płynnie i ze zrozumieniem, jednocześnie z punktu widzenia fizjologii kształtowane jest „podłoże“ do poprawnego oddychania i umieszczenia tonu w jamie ustnej (wszystkie metodyki do tej pory stosowały przy ekspozycji głoski techniki deklamacji i wytwarzały niestosowne nawyki frazowania oddechu - mowa ludzka jest śpiewna). Dziecko musi przejść rozwojem intonacyjnym w taki sposób, by nauczyć się kształtować i zabarwiać głos jednocześnie dotrzymując wymagania higieniczne. Doskonale rozróżnia długie i krótkie samogłoski, nauczy się starannie artykułować. Techniczna podstawa i rozwój intonacyjny musi być uzupełniony o przeżycie przy nauce głosek (liter). I nie tylko! O ile uczymy dramatyzacji czytanego tekstu, interpretacji, nie można osiągnąć dobrych wyników bez przeżycia dramatycznego dziecka w realnej przestrzeni.

„Technika Spływającego czytania jest w zasadzie rewolucyjna. ...z pocieszeniem mogę powiedzieć, że w niej nie znalazłem nic, co by w jakiś sposób nie zgadzało się z nowoczesnymi informacjami naukowymi z dziedziny neuropsychologii i psychologii rozwoju. Wręcz odwrotnie, na ile sam mogę to ocenić, bardzo sympatyczna jest jej zasada kompleksowego podejścia do początkowej fazy nauki czytania... Rozróżnia doskonale postać dźwiękową i graficzną wyrazów, udoskonala umiejętność wyrażania się, przynosi czytanie ze zrozumieniem, na które świat czeka już od 150-ciu lat. Podzielmy się z dziećmi o radość z czytania.“ (marzec 2003 r.)